நாடகமே உலகம்!

அந்தச் செய்தி அறிந்ததும் அவன் பரபரப்பானான்.அவனுக்குப் பிடித்த பாடகரின் இசை நிகழ்ச்சி!ஆனால் என்ன முயன்றும் அவனுக்கு டிக்கெட் கிடைக்கவில்லை.மனச் சோர்வுடன் அமர்ந்திருந்தபோது நண்பன் தொலைபேசியில்அழைத்தான்.அவன் ஒரு பத்திரிகையில் நிருபராகப் பணியாற்றி வந்தான்

“உனக்கு அவர் இசை மிகவும் பிடிக்குமே !என்னிடம் ஒரு இலவச அனுமதி உள்ளது. எடுத்துக் கொண்டு நீ போய் வா.நிருபர் என்பதால் கிடைத்தது”

இவன் மிக மகிழ்ச்சியடைந்தான்

இசை நிகழ்ச்சி நடைபெறும் நாளன்று, நண்பன் தந்த நுழைவுச் சீட்டை எடுத்துக் கொண்டு இசையரங்கத்துக்குச் சென்றான். அங்கே, நுழை வாயிலில் நின்றவர், இவனை சந்தேகத்துடன் பார்த்தார்.

''நீங்க... அந்தப் பத்திரிகையின் நிருபர்தானா?'' என்று கேட்டார்.  

''ஆமாம்...'' என்றான் தயங்கியபடி.

உடனே அவர், ''அந்தப் பத்திரிகையின் ஆசிரியர் இப்பத்தான் உள்ளே போனார். வாங்க அவரைப் பார்க்கலாம்'' என்று கூற, ஆடிப்போய் விட்டான் நம்ம ஆள்!

'இனி, பின்வாங்க முடியாது... என்ன நடக்கப் போகிறதோ? தான் நிருபர் இல்லை என்ற உண்மை தெரிந்துவிட்டால், வெளியே அனுப்பி விடுவார்களோ? இசை நிகழ்ச்சியைப் பார்க்க முடியாதே' - தயக்கமும் குழப்பமு மாக  அவரைப் பின்தொடர்ந்தான்.
 

அவர்... முதல் வரிசை நாற்காலியில் அமர்ந்திருந்தார். அவரிடம் மிகவும் பவ்யமாக, ''ஐயா! ஒரு சந்தேகம்...'' என்றார் இவனை அழைத்துச் சென்றவர்.

'என்ன?' என்பது போல் பார்த்தார் அவர்!
 

''இவரை உங்களுக்குத் தெரியுமா?''
 

உடனே, நாற்காலியில் அமர்ந்திருந்த அந்த நபர், நம்ம ஆளை ஒருமுறை ஏற இறங்கப் பார்த்துவிட்டு, ''ஏன், எதுக்குக் கேட்கறீங்க?'' என்றார் அழைத்து வந்தவரிடம்!
 

''இல்ல... இவர், உங்க பத்திரிகையின் நிருபரான்னு தெரிஞ்சுக்கணும்?''
 

''ஆமாம்... இல்லேன்னு யார் சொன்னது?'' - கோபத்துடன் பதில் சொன்னார் அவர்!

அவ்வளவுதான்... நம்ம ஆளை சந்தேகப்பட்டவர், இருவரிடமும் மாறி மாறி மன்னிப்பு கேட்டு விட்டு, ''உங்க ஆசிரியர் பக்கத்துலேயே நீங்களும் உட்கார்ந்துக்கோங்க'' என்று இவனிடம் கூறிவிட்டு வாசலுக்கு நகர்ந்தார்.

நம்ம ஆளுக்கு போன உயிர் திரும்பி வந்தது.

மெள்ள ஆசிரியரின் பக்கம் திரும்பி, ''ஐயா... என் மானத்தைக் காப்பாத்தினதுக்கு ரொம்ப நன்றி!'' என்றான் நெகிழ்ச்சியுடன்.

உடனே அவர், ''இதுக்கு எதுக்கு தம்பி நன்றி? ஒருத்தருக் கொருத்தர் செய்ற உதவிதானே இது!'' என்றார்.

இவனுக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. அவரே தொடர்ந்தார்: ''என்ன புரியலையா? நானும் பத்திரிகை ஆசிரியர் இல்லப்பா. உன்னைப் போல ஓசி டிக்கெட் வாங்கிட்டு வந்தவன்தான்!'' என்றார் சிரித்தபடி.

நண்பர்களே! இன்றைய ஆன்மிக உலகமும் இப்படித்தான் உள்ளது. சீடர்களாக வேடம் தரித்தவர்கள், குருவாக வேடம் தரித்தவர்களிடம் சென்று ஆசி வாங்கு கிறார்கள்.  வேடம் கலைய வேண்டும்; வெளிச்சம் தெரிய வேண்டும்.அப்போதுதான் உண்மையை அடையாளம் காண முடியும்.

  சொன்னவர்: தென்கச்சி கோ.சுவாமிநாதன் 

   (நன்றி:தமிழ் தாயகம்)