நின்னைச் சரணடைந்தேன்

என் நாளை பொலியச் செய்ய

       

     ஒரு அழகிய புன்னகை போதும்

என் வலிகளை மறக்கச் செய்ய

       

     ஒரு மென்மையான தொடுகை போதும்

என் பயங்களை ஓடச் செய்ய

      

     ஒரு உடல் சேரும் அணைப்பு போதும்

     (வளியிடை போகப்படாஅ முயக்கு)

என் கவலைகள் தீர்வதற்கு

      

     ஒரு ஆறுதல் வார்த்தை போதும்

எவர் தருவார் இவையெல்லாம்

        

     என் அன்பே உன்னை அன்றி!

டிஸ்கி:என்னடா ரொம்பநாளாக்காணாமப் போனவன் திரும்பி வந்திருக்கானே என திகைக்கிறீர்களா?

மதுரையில பதிவர் சந்திப்பு வருதாமில்ல!நாமளும் ஒரு பதிவர்தான்னு நெனவு படுத்தத்தேன்! 

தொடர்ந்து கொஞ்ச நாளைக்கு எழுதிக் ’கொண்டே ’போடலாம்னு இருக்கேன்!