எனது முதல் கணினி அனுபவம்..(தொடர் பதிவு)

என்னைச் சந்திக்காமலேயே என் மீது அப்படி என்ன கோபமோ பள்ளி மாணவனுக்கு (அதாங்க ஸ்கூல் பையன்!),ஒரு சிக்கலான தொடர் பதிவில கோத்து விட்டு விட்டார்!”என் முதல் கணினி அனுபவம்” என்ற தலைப்பில் எழுத வேண்டுமாம்.இதைத் தன் வளைக் கரங்களால் தொடங்கி வைத்தவர் ஆரணி அக்கா!என்னவோ போங்கப்பா;நானும் இதுல மாட்டிக்கிட்டேன்!

எனக்குத் தினமும் கணினி முன் அமர்வதே முதல் அனுபவம் போலத்தான் தோன்றுகிறது; எதோ ஒரு விரலால் தட்டிப் பதிவை ஒப்பேத்தி விடுகிறேனே தவிர,நுணுக்கங்கள் எதையும் கற்றுக் கொள்ளவில்லை!சிலரது பதிவுகளைப் பார்த்தால் பொறாமையாக இருக்கிறது! எத்தனை அலங்காரங்கள்?!

சரி விடயத்துக்கு வருவோம்.என் முதல் கணினி அனுபவம் ,எப்போது ?(ஐயா புண்ணிய வான்களே!முதல் கணினி அனுபவத்தோடு நிறுத்திக் கொள்ளுங்கள்.ஒவ்வொரு அனுபவமாகத்  தொடராதீர்கள்!) பள்ளியில் படிக்கும்போதா?கல்லூரி சென்றபிறகா?அது முக்கியமில்லை அனுபவம் எப்படி என்பதே முக்கியம்.

என் வீட்டுக்கு அருகில் ஒரு கணினிப் பயிற்சி நிறுவனம் தொடங்கினார்கள். அதில் இலவச அறிமுகம் என்று பயிற்சி வகுப்பு ஒன்று நடத்தினார்கள். இலவசமாச்சே,விடலாமா?முதல் ஆளாகப் போய் விட்டேன்.முதல் வகுப்பில் இருபது பேர் இருக்கும்.பத்துக் கணினிகள். ஒவ்வொன்றின் முன்னும் இருவர்.என் பார்ட்னர்…….(வேண்டாம் அந்தக்கதையெல்லாம் எதற்கு. சுருக்கமாகச் சொன்னால் வகுப்பு சுவாரஸ்யமாகப் போக உதவியது!)

குப்பையைப் போட்டால் குப்பை வரும்,பைனரி என்று என்ன வெல்லாமோ சொன்னார்கள். கடைசியில் உருப்படியாக எல்லோரும் ஒரு  மின்னஞ்சல் கணக்குத் தொடங்க உதவினார்கள். நான் யாஹூ வில் ஒரு கணக்குத் தொடங்கினேன்.இடையில் பிஸ்கட் ,டீ வேறு!

அது ஒன்றுதான் நான் அன்று கற்றுக் கொண்டது!

ஆனாலும் சுவாரஸ்யமான அனுபவம்தான்!

நான் மட்டும் சும்மாவிடலாமா ஐந்து பேரை மாட்ட வேண்டாம்?!

இதில் ஒரு சங்கடம் என்னவென்றால்  இச் சுழலில் ஏற்கனவே சிக்காதவர்களாகத் தேட வேண்டும்;என் பதிவைப் படிப்பவர்களாக இருக்க வேண்டும். அப்போதுதானே  அவர்களுக்குத் தெரியும்!

அந்த ஐவர்!

1)வே.நடனசபாபதி

2)s.suresh

3)டினேஷ் சுந்தர்

4)கவியாழி கண்ணதாசன்

5)காமக் கிழத்தன் 

எழுதுவாங்கன்னு நம்புகிறேன்!