பக்கத்து வீட்டுக்காரன் மோசமானவன்!

ஒரு மனிதன் பிரம்மாவைக் குறித்துத் தவம் இருந்தான்.

பிரம்மா அவன் முன் தோன்றி என்ன வேண்டும் எனக் கேட்டார்.

அவன் சொன்னான்”நான் வசதியாக வாழ வேண்டும்;உயர்ந்த நிலை அடைய வேண்டும்; எல்லோரும் என்னைப் புகழ்ந்து கொண்டாட வேண்டும்”

பிரம்மா அவனுக்கு எதிரில் இரண்டு மூட்டைகளை நிரப்பிக் கொடுத்தார்.சொன்னார்”இதில் ஒரு மூட்டையில் உன் பக்கத்து வீட்டுக்காரனின் குற்றங்கள் நிரம்பியுள்ளன;இதை முதுகில் மாட்டிக் கொள்;இதை எப்போதும் மூடியே வைத்திரு;திறந்து நீயும் பார்க்க்க் கூடாது; பிறருக்கும் காண்பிக்கக்  கூடாது.மற்றொரு மூட்டையில் உன் குற்றங்கள் நிரம்பியுள்ளன; அதை முன்னால் தொங்க விடு;அடிக்கடி அதைத் திறந்து பார்”

அவன் இரண்டு மூட்டைகளையும் எடுத்துக் கொண்டான்;

ஆனால் பிரம்மா சொன்ன படி செய்யவில்லை.

மாறாகத் தன் குற்றம் உள்ள மூட்டையை முதுகில் கட்டிக் கொண்டு அதை இழுத்து மூடி விட்டான்.

பக்கத்து வீட்டானின் குற்றங்கள் நிறைந்த மூட்டையைமுன்புறம் தொங்க விட்டான்;

அடிக்கடி அதைத் திறந்து பார்த்தான்;பிறருக்கும் காண்பித்தான்.

அவன் எதிர் மாறாகச் செய்ததனால்,எல்லாம் மாறி விட்டது; வசதி இழந்தான்;அவன் நிலை தாழ்ந்தது,எல்லோரும் அவனை இகழ்ந்து பேசினர்.

“ஏதிலார் குற்றம்போல் தங்குற்றங் காண்கிற்பின்

 தீதுண்டோ மன்னும் உயிர்க்கு”—குறள் .190