மகனே,மகனே!ஒருதந்தையின் வருத்தம்!

உன் மூன்று வயதில் ஒரு நாள் நாம்

பூங்காவில் அமர்ந்திருந்த நேரம்

பறந்து வந்தமர்ந்ததொரு குருவி அங்கே!

இருபத்தொரு முறை கேட்டாய் மகனே நீ

அப்பா அது என்ன என்று!

இருபத்தொரு முறை சொன்னேன் நான்

குருவி குருவி அதுவென்று அன்புடன்

கோபம் வரவில்லை எனக்கு

அலுத்துக் கொள்ளவில்லை நான்

அன்பு மட்டுமே மிகுதியாகி

அணைத்தேன் உன்னை ஒவ்வொரு முறையும்

இந்த எழுபது வயதுக் கிழவனுக்கு

பார்வைக் குறைபாடு,காதும் கொஞ்சம் மந்தம்

இன்று நான்  கேட்கும் கேள்விக்கு

மூன்றாவது முறை பதில் சொல்ல

மூக்கின் மேல் வருகிறது கோபம் உனக்கு

மகன் தந்தைக்காற்றும் உதவி இதுவோ!

மகனே,மகனே!